رابطه سبک تفکر و خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

پژوهش حاضر با هدف توصیف رابطه سبک تفکر و خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد واحد مرودشت انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد واحد مرودشت بود پس از تعیین حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از میان دانشکده ها، دانشکده علوم تربیتی و از میان رشته های این دانشکده به طور تصادفی رشته روان شناسی مقطع ارشد انتخاب شد که مجموعاً تعداد 248نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سبک تفکر(استرنبرگ ،1992) و خودتنظیمی (بوفارد ،1995) و برای سنجش عملکرد تحصیلی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری ضریب همبستگی و رگرسیون گام به گام نشان داد که بین سبک تفکر و خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی رابطه مثبت معنادارری وجود دارد. همچنین متغیر خودتنظیمی و ابعاد سبک تفکر قادر به پیش بینی عملکرد تحصیلی دانشجویان است و از ابعاد سبک تفکر، متغیر کارکرد نسبت به دیگر ابعاد پیش بینی کننده قوی تری برای عملکرد تحصیلی می باشد .